Лекарка з Менску: Падчас каронавірусу мы яшчэ не прачнуліся, а цяпер маўчаць не можам

Лекар ультрагукавой дыягностыкі, якая працуе ў Менскім шпіталі, распавяла «Белсату» пра ахвяраў катаванняў з боку сілавікоў. Паводле лекаркі, ноччу з 11 на 12 жніўня ў шпіталі паступіла безліч збітых і закатаваных пацыентаў. Лекары вырашылі, што калі не распавядуць пра гэта, то стануць саўдзельнікамі злачынства.

«Гэта нават не тое, што шок, проста нават уявіць сабе немагчыма, што такое наагул магчыма ў нашай краіне. Я магу сказаць толькі пра тое, што бачыла асабіста. Я на дыжурах не кожны дзень, але працавала ноччу з 11 на 12 жніўня. Тады да нас паступалі збітыя людзі.

Да мяне прывезлі чатырох маладых хлопцаў, якіх жахліва збілі. Былі, канечне, пацыенты з кулявымі ранамі, іншымі траўмамі, але яны ішлі ў іншыя стацыянары. А на свае вочы я пабачыла мноства кровападцёкаў у сваіх пацыентаў. Да сінявы збітыя людзі, на якіх не было жывога месца. Як вядома, кровападцёкі паўтараюць форму прадмета, якім нанесены ўдар. Мы бачылі сляды дубінак на целе ахвяраў. У аднаго з маладых хлопцаў проста на твары былі сляды падэшвы берцаў. Проста на твары застаўся след ад удару нагой. Навошта было так біць па твары нагамі чалавека, я не разумею.

Паступалі ў асноўным маладыя 20-гадовыя юнакі. Яны ўсе казалі, што іх збівалі падчас затрыманняў, потым у аўтазаках, потым у РАУС. Яны казалі, што іх схапілі проста пасярод вуліцы падчас таго, як людзі былі па сваіх справах. Нехта выйшаў у краму, нехта вяртаўся дадому, яны адмаўлялі ўдзел у акцыях. Але нават калі б і прымалі ўдзел у пікетах, то гэта не значыць, што можна людзей збіваць. Мы, лекары, шакаваныя, часам проста немагчыма было стрымаць слёзы на вачах».

Падчас хвалі каронавіруса ў дачыненні да лекараў быў нават негатыў, за тое, што інфармацыю хавалі і баяліся агучваць. А цяпер лекары раптам сталі распавядаць пра злачынствы. Прачнулася грамадзянская пазіцыя ў медыкаў?

«Вы зразумейце, што ўсе баяліся за сябе. Такая пазіцыя была. Але мы хіба што проста не прачнуліся тыя яшчэ. Тады проста ўсе маўчалі. З іншага боку, я, напрыклад, не вяла пацыентаў з каронавірусам. А казаць пра тое, што нешта там чула? Гэта не зусім правільна. У мяне не было нейкіх звестак, а ў каго былі – тыя перажывалі, што іх могуць звольніць. Але пасля апошніх падзеяў, мы нават у тэматычных чатах абмяркоўвалі, што калі прамаўчым, то самыя не будзем адрознівацца ад тых злачынцаў, якія катавалі людзей, свой народ. Тут мы маўчаць не можам і звяртаемся ў розныя рэдакцыі, у тым ліку і замежныя, каб распавесці праўду, максімальна асвяціць гэта».

«Я не магу сказаць, што бачыла згвалтаваных пацыентак, або гінеколага, які пацвердзіў бы такія факты, таму не буду казаць пра гэта. Чула пра такія выпадкі, але яны цыркулююць на ўзроўні плётак. А вось што тычыцца юнакоў, то сапраўды, гэта факт і мела месца згвалтаванне дубінкамі».

Сярод вашых пацыентаў няма ў цяжкім стане, якія могуць стаць інвалідамі?

«На шчасце не, такіх моцных пашкоджанняў унутраных органаў не было. Кровападцёкі сыдуць. У аднаго юнака быў тромбафлебіт – запаленне вены. Пасля таго, як яго білі па нагах, пашкодзілі вены. Але гэта таксама не прывядзе да інваліднасці, з часам гэта зажыве. Але ж гэтых траўмаў не павінна было быць наагул».

CK belsat.eu