Вядомы расейскі ўрбаніст і блогер Ілля Варламаў праз пяць гадоў адсутнасці наведаў Менск і падзяліўся са сваймі чытачамі ўражаннямі ад беларускай сталіцы. Пачаў ён, паводле традыцыі, з кепскага.
Асобную ўвагу ад яго атрымаў знакаміты дом Чыжа ля Траецкага прадмесця.
«Прабачце мяне… я не хацеў мацюкацца, але гэта нейкі самы люты п…ц. У мінулы раз я яго не заўважаў. Гэта жылы дом у стылі «А што калі з панэльнай скрынкі зрабіць замак?». Такія жылыя комплексы ў Маскве будавалі ў 90-я дзесьці на ўскраінах, але ў Менску гэта ўбоства з’явілася ў самым цэнтры, і зусім нядаўна. Добра, бывае: пабудавалі, зрабілі глупства, але чаму яго да гэтага часу не знеслі?!» – задаецца пытаннем урбаніст.
Дасталося таксама новаму будынку на Кастрычніцкай плошчы, вялікай колькасці падземных пераходаў, адсутнасці шматгадовых раслінаў, «калгасным» газонам і вазонам, пешаходнай вуліцы на Камсамольскай.
«Хадзіць па Менску не так і проста! Тут чамусьці вельмі любяць ланцугі. Можа быць, гэта пайшло ад выразу «нам няма чаго губляць, акрамя сваіх ланцугоў»? А каб было што губляць, вырашылі зрабіць ланцугоў паболей? У любым выпадку, ланцугоў тут шмат, і няма ніякага тлумачэння, навошта яны патрэбныя. Бывае, ідзеш па тратуары, а тут бац! – і ланцуг», – апісаў Варламаў адну з галоўных праблемаў менскай «пешаходкі».
Самая вялікая ж праблема Менску, паводле яго, – цалкам не сувымерныя чалавеку прасторы, якія «складана пераадольваць, на іх некамфортна знаходзіцца, яны няўтульныя».
«Шпацыраваць там можна толькі ад безвыходнасці. Менавіта таму такія прасторы заўсёды пустыя. Але ёсць яшчэ адна праблема гэтых бясконцых газонаў і кветнікаў: яны нікому не патрэбныя. Навошта вам газон, калі на ім нельга гуляць або адпачываць? Навошта вам клумба, калі яе ніхто не бачыць, ніхто з ёй не кантактуе? Усе гэтыя прасторы вельмі дорага ўтрымліваць. Горад кожны год траціць вялікія грошы на падтрыманне парадку, але толькі каму патрэбны гэты парадак? Гэта мёртвая прастора, у якой шмат мінусаў і толькі адзін плюс – можна зрабіць фатаграфію ў стылі савецкай паштоўкі», – мяркуе ўрбаніст.
На яго думку, у добрым горадзе кожны квадратны метр выкарыстоўваецца з карысцю. Гэтак, на ходніках павінны хадзіць людзі, грамадскую прастору трэба насычаць сэнсамі, зонамі для людзей розных сацыяльных групаў, гандлем і зонамі для розных актыўнасці. Добры гаспадар усё пісьменна сплануе і не будзе марнаваць мільёны на абслугоўванне нікому не патрэбнага глупства, заявіў Варламаў.
МГ belsat.eu