Генерал-губернатарам дадалі генералаў

Не будзем радавацца генералаў адстаўцы Караева, Вакульчыка і Барсукова. У рэшце рэшт, мы ўжо ведаем, што ўсе адстаўкі пры цяперашнім гаспадары Палаца Незалежнасці вядуць зусім не да лібералізацыі абстаноўкі, а зусім наадварот. Ацэнім сітуацыю разумна.

На чале абласцей у нас стаяць цывільныя, якім па пасадзе (і мы гэта памятаем) прысвоеныя генеральскія званні. З тых часоў калегі па пяру іранічна называлі іх «генерал-губернатарамі».

Не, сябры мае, няма. Губернатарамі грамадзянскімі яны былі, губернатарамі яны і засталіся. Генерал-губернатары з’явіліся толькі цяпер. Прычым у трох, так бы мовіць «праблемных» рэгіёнах. Генерала Караева прызначылі «пасвіць» Гарадзенскую вобласць, генерала Вакульчыка – Берасцейскую, генерал Барсукоў застаўся ў Менску. Ім вызвалілі рукі для «падаўлення» (ну, не хочаце гэтага тэрміна – выкарыстаем стары, мураўёўскі, – «ўціхамірванне») – або «ўціхамірвання» пратэстаў. Раней намаганні Вакульчыка і Караева былі размазаныя па ўсёй Беларусі – цяпер ім знайшлі кропкавы дадатак. Так сказаць, па формуле: Каранік + Караеў = Лукашэнка.

БЕЛТА ўжо распаўсюдзіла словы, якімі спадар Лукашэнка даў наказ сваім васалам: «Публічна хачу давесці да ўсіх прысутных: мною прынятае кадравае рашэнне і вы ўтрох накіроўваецеся не тое што на асабліва небяспечныя ўчасткі, але вельмі адказныя ўчасткі нашай краіны. У сувязі з тымі падзеямі, перш за ўсё, якія адбыліся (яны яшчэ не скончаныя, мы яшчэ не ведаем, у што гэта можа выліцца). Чаму вы? Вы людзі ваенныя, дасведчаныя, вас не трэба ўводзіць у курс справы і вучыць».

Вось. Усё ўсім зразумела. Караеў, раней Вы каардынавалі падаўленне пратэстаў па ўсёй Беларусі – вось Вам цяпер «вельмі адказны ўчастак». Тактыка змянілася, але стратэгія засталася ранейшай: ціснуць, цягнуць і не пушчаць.

І гэта тым больш відавочна, што ў якасці ідэолага «легітымнага гвалту» пачаў выступаць Ігар Марзалюк, які раптам выпаўз са спячкі. Цытуем шаноўнага гісторыка-ну, для гісторыі, самі разумееце, – паводле БЕЛТА: «У мяне не выходзіць з галавы карцінка, калі трое паліцэйскіх, якія адбівалі штурм бундэстага, закоўваюць жанчыну і кропкава б’юць яе кулакамі ў хрыбетнік. Цікава, хто-небудзь каго-небудзь пакараў за гэта, «зняў скальп» з гэтых паліцэйскіх? Па-мойму, іх толькі пахвалілі. Пры ацэнках такіх сітуацый неабходна памятаць, што любыя вулічныя беспарадкі – гэта бумеранг, які можа прыляцець да цябе. Калі чалавек пераходзіць чырвоную рысу, пачынае біць, разбураць, ламаць, заклікае да звяржэння канстытуцыйнага ладу, ён павінен спаўна панесці адказнасць».

Гэта значыць, карцінкі таго, як бʼюць, разбураюць, ламаюць ні Марзалюк, ні нават Караеў прадэманстраваць дагэтуль не маглі, але там жа праз коску ідуць «заклікі да звяржэння канстытуцыйнага ладу»! Гэта значыць, нічога не зменіцца ў дзеяннях тых, хто працягвае кантраляваць сілавыя структуры і выканаўчую ўладу, не варта спадзявацца.

Праўда, ужо пачалі распаўсюджваць версію пра тое, што, маўляў, Караева знялі па званку з Крамля, каб не кампраметаваў сваімі заклікамі страляць на паразу заадно і Расею. Так бы мовіць, не трэба Расеі ператварэння Горадні ў Новачаркаск.

Можа быць, і не трэба. Але моцна сумняваюся, што такі званок быў. Хутчэй, спадару Лукашэнку словы Караева здаліся занадта гучнымі, а справы – недастаткова рашучымі. Вось і адправілі ў Горадню.

Гарадзенцы, я люблю вас! Будзьце, як пісаў Юліус Фучык, пільнымі. Загад страляць на паражэнне можа быць аддадзены ў любую хвіліну.

Рэдакцыя можа не падзяляць меркавання аўтара.

Стужка навінаў