2020 год увайшоў у гісторыю як пачатак беспрэцэдэнтнага для незалежнай Беларусі супраціву. За права на выбар, свабоду і развіццё краіны без Аляксандра Лукашэнкі змагаюцца і юнакі, і старэйшыя. Аднак найбольш на маршах пратэсту – моладзі. «Белсат» сустрэўся з маладзёнамі, якія за вольную Беларусь змагаюцца з падлеткавага ўзросту.
Ларывон Трусаў: Бог, Радзіма, Воля
Ларывону Трусаву было 15 гадоў, калі ён далучыўся да «Маладога Фронту». Ён самы малады палітычны актывіст у Беларусі і самы малады абаронца Курапатаў, дзе ў 1930-1941 гадах НКУСаўцы расстралялі сотні тысяч мірных жыхароў розных нацыянальнасцяў. У зоне расстрэлаў і пахаванняў, на людскіх касцях, пабудавалі рэстарацыю «Поедем, поедим».
Прадстаўнікі грамадскасці, палітычных партыяў і актывісты ўжо больш за два гады спрабуюць дамагчыся, каб збудаваную на касцях рэстарацыю закрылі. Яны штодня дзяжураць ля рэстарацыі і раздаюць наведнікам улёткі з інфармацыяй пра яе.
Ларывон, калі даведаўся пра гэта, далучыўся да актывістаў БХД. Пасля заняткаў у ліцэі ён часта прыходзіць туды дзяжурыць. Юнак перакананы, што трэба абараніць памяць пра нявінна забітых людзей, распавесці іншым аб гэтай трагедыі.
Гэтай інфармацыяй ён дзеліцца са сваімі аднагодкамі. Большасць яго падтрымліваюць словамі, ёсць і тыя, якія з ім часам ходзяць у Курапаты. Але не ўсе разумеюць яго, не ўсе ўхваляюць яго ўчынкі, некаторыя лічаць, што ён занадта малады і яму лепш спачатку «падрасці».
На Ларывона пачалі ціснуць у школе праз выкладчыкаў, падключылі да гэтага сацыяльныя службы, падбухторылі супраць яго бацькоў. Ларывон кажа, што ён не можа інакш – лічыць, што трэба абараніць памяць пра людзей і не дапусціць паўтарэння страшнай гісторыі.
«Я мару жыць у вольнай хрысціянскай Беларусі, дзе няма ніякага прыгнёту людзей і няма дыктатуры», – кажа Ларывон.
Зараз ён вучыцца ў ліцэі з будаўнічым ухілам. У будучыні хацеў бы звязаць сваю прафесію з гісторыяй і археалогіяй.
У выбарчы і паслявыбарчы час – актыўны ўдзельнік акцыяў супраць дзейнай улады, удзельнічаў у жывым ланцугу «Курапаты–Акрэсціна».
Гісторыю Ларывона «Белсат» запісаў сёлета вясною ў відэафармаце:
Андрэй Філатаў: Музыка можа ўсталяваць мір на свеце
Андрэй Філатаў, выпускнік СШ №122 г. Менску, студэнт, які вывучае ангельскую мову. У Беларусі ён жыве шэсць гадоў. Ягоная сям’я – уцекачы з Украіны, дзе ў 2014 годзе пачаліся ваенныя дзеянні. Да ўмяшання Расеі ва ўнутраныя справы Украіны ў сям’і Андрэя было спакойнае ўладкаванае жыццё: маці Андрэя была аўтарытэтным кардыёлагам, бацька – прафесіянал у галіне сталярнага майстэрства. У Беларусі бацькі вымушаныя былі пагадзіцца на працу з невысокім заробкам.
«Нягледзячы на тое, што я перажыў жахі вайны, не жыву ўспамінамі пра гукі снарадаў і стральбы, пра загінулых у нашай мясцовасці. Для сваіх знаёмых я стаў пазітыўным прыкладам, імкнуся прыносіць людзям радасць».
Вельмі любіць музыку, мяркуе, што праз яе можна станоўча ўплываць на жыццё іншых людзей. Таму ў старэйшых класах ён з аднакласнікамі стварыў самадзейны вакальны гурт.
Сябры развучваюць песні, праводзяць час разам у падрыхтоўцы канцэртаў. Першыя іх выступы прызначаліся для бацькоў навучэнцаў школы. На рэпетыцыі збіраюцца і зараз, рыхтуюцца да канцэртаў і жадаюць выступаць у дзіцячых дамах, у дамах для састарэлых людзей.
Падрабязней у гэтым відэа:
Мікалай Жэшка: Лепш рабіць неідэальна, чым ідэальна не рабіць
«Калі нам сёння ўдасца дапамагчы падлеткам, то вельмі хутка гэта будуць дарослыя людзі, якія стануць асноўнаю рухаючай сілай нашай краіны і змогуць палепшыць жыццё іншых да лепшага», – лічыць маладзён.
Мікалаю Жэшку 22 гады. Ён валанцёр у праекце для падлеткаў 13-16 гадоў. Дапамагае юнакам знайсці сваё месца ў жыцці. Зразумець і адказаць на пытанні: Хто я? Для чаго я жыву? Якія мае мэты і які патэнцыял?
Задача Мікалая – натхніць падлеткаў, дапамагчы адказаць на іхныя пытанні, знайсці і развіць таленты. Ён сам з 16 гадоў браў удзел у такіх лагерах. За гэты час убачыў, што некаторыя падлеткі не могуць знайсці сябе, не ўмеюць марыць ды пераўтвараць мары ў жыццёвыя мэты. Мікалай кажа, што пасля супольнай працы хлопцы і дзяўчаты пачынаюць дзяліцца са сваімі знаёмымі, якія мэты яны паставілі і чаго ўжо дасягнулі. Бачаць станоўчыя зрухі.
Мікалаю вельмі падабаецца прысвячаць час падлеткам, дзецям. Ён цешыцца, калі ўдаецца камусьці дапамагчы змяніць жыццё да лепшага.
Перажывае за сітуацыю, у якой цяпер знаходзяцца беларусы. Верыць, што дабро пераможа зло.
Алёна Шабуня Belsat.eu
