Аляксандр Лапшын
Аляксандр Лапшын, якога Беларусь экстрадавала ў Баку (Азербайджан пасля вызваліў Лапшына), апісаў свой побыт у СІЗА №1 у Менску у сваім ЖЖ.
«Турма не рамантавалася гадоў сто, мяркую. Ўнутры ўсё бруднае, аблезлае, жудасны холад і вільгаць. Да мяне стаўленне кроплю іншае, чым да іншых. Ахова нават выказала спачуванне: «Гэта блогер, якога мы высылаем чуркабесам» (маючы на ўвазе запыт Азербайджана). Першую ноч размясцілі ў адной з камераў, якая пуставала, вельмі бруднай, без вокнаў, з дзясяткам іржавых двухпавярховых ложкаў без матрацаў і тым больш без бялізны. Тупа ўсю ноч хадзіў па камеры, каб не змерзнуць. Туалет – згаджаная дзірка ў бетоне без дзвярэй і якіх-небудзь агароджаў. Пад раніцу ў камеру завялі нейкага хлопца, які са стогнам ледзь дайшоў да жалезнага ложка, і ўпаў на яго. Ён патлумачыў, што яму выдалілі грыжу літаральна сёння, мянты яго ўзялі з лякарні проста са швамі на жываце (ён задраў швэдар і паказаў жудаснае шво, з падцякаць з яго крывёю). За што ўзялі? Той сумна ўсміхнуўся «Жыве Беларусь». Я не зразумеў: за што? Той бяссільна махнуў рукой: маўляў, адчапіся», – піша Лапшын.
Паводле блогера, у менскай турме з ім у камеры былі буйныя бізнесмены, што сядзелі па падазрэнні ў растратах, два палкоўніка МУС Беларусі, кіраўніцтва ашмянскай мытні, пара галоўных інжынераў шэрагу прадпрыемстваў, фінансавыя дырэктары фірмаў, а таксама японец, бразілец, нігерыец і мангол.
Траіх, акрамя японца экстрадавалі з розных краін свету паводле запыту Беларусі – усе былі ашуканцамі па крэдытных картах. Японец быў самы няшчасны. Ён вядомы ў Японіі мастак-карыкатурыст, клічуць яго Daichi Yoshida, і трапіў ён у турму зусім на пустым месцы. Ляцеў з Еўропы з перасадкай у Менску, і ў яго багажы беларуская мытня знайшла сувенірны пісталет. Той факт, што ён не сапраўдны ніхто і не адмаўляў. Вось толькі небараку знялі з рэйса, а пісталет адправілі на экспертызу, якая доўжылася ўжо… паўгода! – піша Лапшын.
«Алесь Юркойць – адзін з лепшых людзей, каго я ведаў»
Асобную публікацыю блогер прысвяціў беларускаму краязнаўцу Алесю Юркойцю, якога нядаўна па справе ашмянскіх мытнікаў прысудзілі да 7 гадоў зняволення.
«Мы з ім правялі ў адной камеры менскага СІЗА-1 каля месяца, Лагер смерці ў цэнтры Менску. І я вам магу сказаць, што гэта з лепшых людзей, якіх я ведаў у жыцці. Ён дапамагаў і падтрымліваў усіх нас, ён быў моцны і мужны, нягледзячы на ўсё, што адбываецца», – адзначае Аляксандр Лапшын.
Блогер сцвярджае, што бачыў матэрыялы справы Алеся Юркойця, у якіх былі «нічым не пацверджаныя абвінавачанні».
«Алесь не займаўся палітыкай, ён проста лічыў, што беларускі народ павінен захоўваць сваю культуру і мову. Ён не хадзіў на дэманстрацыі і не належаў да нейкай апазіцыі. Трапіў пад «раздачу» на пустым месцы. Сябры, у мяне шок, абурэнне і адчуванне абсалютнага бязмежжа, якія робяцца ў дадзенай краіне, якую я калісьці шчыра любіў. Алесь, брат, трымайся! Веру, што справядлівасць будзе і гэты чалавек вернецца дадому. І дзякуй табе Лукашэнка, што падарыў мне магчымасць сустрэць у сваім жыцці ТАКІХ людзей з вялікай літары», – піша блогер.
- У снежні 2016 году блогера затрымалі ў Менску, у лютым 2017-га яго выдалі Азербайджану.
- Азербайджанскія ўлады абвінавачвалі Лапшына ў парушэнні закона аб дзяржаўнай мяжы. Ён трапіў у «чорны спіс» за наведванне Нагорна-карабахскай рэспублікі без узгаднення з уладамі.
- У бакінскай турме яго хацелі забіць, сцвярджае Лапшын. 14 верасня блогера вызвалілі, цяпер ён у Ізраілі.
- Лапшын – грамадзянін Расеі, Ізраілю і Украіны.
ДД, НМ, belsat.eu, фотаздымак з «Фэйсбуку»
