Вакаліст панк-фармацыі Dzieciuki Алесь Дзянісаў падрыхтаваў разам з фольк-гуртом «Палац» прыгожую калядную кампазіцыю на верш Анатоля Брусевіча.
Нараджэнне песні «Каляды» Алесь Дзянісаў называе цудам. «Я спачатку пагадзіўся паўдзельнічаць у навагоднім праекце, а потым разгубіўся, бо тэма трошкі не мая. Вырашыў звярнуцца па дапамогу да гарадзенскіх паэтаў. Ня ведаю чаму, патэлефанаваў Анатолю Брусевічу і ён мне прапанаваў два вершы пра Каляды, якія і сталі песняю. Я нічога не кампаванаў: адзін верш стаў куплетнай часткаю, другі – прыпеўнай. І неяк натуральна яны адзін да аднаго паклаліся».
З напісаннем музыкі, з яе формай і з папярэдняй аранжыроўкай Алесю дапамог Дзмітрый «Вінс» Шчэрба, які калісьці граў у гурце «КальЯн». Ён таксама ўзяў удзел у запісе песні ў якасці сола-гітарыста.
Гурт «Палац» дапрацаваў кампазіцыю з свайго боку, расклаў яе на галасы ды інструменты. Алег Хаменка кажа, што яму адразу ж спадабаўся самы першы дэма-накід, зроблены на акустычнай гітары – узрушыў глыбокі вершы ды простыя і ў той жа час правільныя ў ягоным разуменні гармоніі.
«Мы нічога не дадавалі, проста сыгралі твор, як лягло, на рэпетыцыі. Шкада, што як след не атрымалася зрэпетавацца, бо Алесь у Горадні, а мы ў Менску, асноўныя моманты прагаварылі па тэлефоне і сустрэліся ўжо толькі на запісе. Месцамі недакладна заспяваў тэкст, але ж выйшла вельмі прыгожа, я лічу. Вельмі хочам надалей зрабіць студыйную фанаграму гэтага твора», – кажа лідар «Палацу».
Песня «Каляды» была запісаная для праекту «Новае пакаленне на Новы год». Відэаверсію гэтага праекту можна ўбачыць у ноч з 31 снежня 2015 на 1 студзеня 2016 году на тэлеканале «Белсат».
Каляды. Гэты час, як вадаспад,
Які не ў дол спадае, а ў нябёсы,
Змываючы халодных зораў россып,
I поўнi бляск, i шэры далягляд.Віншую Бога. Адплывае страх
Перад жыццём самотным i цвярозым.
I хочацца iсцi не па дарозе,
А бегчы напрасткі, па камянях,
Каляды!Па белай рачулцы ранка
Плывуць самаходы.
Падае снег.
Каляды!Ныраю ў аблокі,
Абліты срэбрам аргана
Падаю ўверх.Праз гэты снег і быць як ён – святым
І светлым, нібы першае прычасце,
І адчуваць на сэрцы толькі шчасце,
І не зважаць на ўласныя сляды.
Каляды!Па белай рачулцы ранка
Плывуць самаходы.
Падае снег.
Каляды!Ныраем у аблокі,
Аблітыя срэбрам аргана
Падаем уверх.
СБ/МЛ, belsat.eu
Фота Вольгі Куваевай
