Цісканіна і шмат маленькіх дзяцей. Украінскія жанчыны распавядаюць, як пераходзілі мяжу
Валанцёры фонду «Humanosh» уноч з 24 на 25 лютага здолелі забраць з украінска-польскай мяжы 13 чалавек: дзвюх маці з пяццю дзецьмі і яшчэ адну сям’ю, якая ўчора ўцякла з Кіева. Цяпер людзі ў бяспецы ў Варшаве. Жанчыны распавялі «Белсату» пра зборы і хуткія ўцёкі ад вайны.
Васіліна Сабова з Новага Раздолу, што ў Львоўскай вобласці, расказывае, што з сям’ёй сабраліся выяжджаць 24 лютага а 9-й раніцы, але змаглі рушыць толькі а 1-й начы, бо не было чым ехаць.
«Званілі таксоўцам, а яны кажуць, што па пяць гадзінаў стаяць у чэргах, не могуць заправіць аўтаў. Але знайшлі аўтамабіль, які пагадзіўся давезці да мяжы. Не атрымалася… Мы 7 кіламетраў ішлі да мяжы, бо нельга было ані праехаць, ані прайсці.
Знайшоўся добры чалавек, які ўвесь дзень падвозіў маці з дзецьмі. І вось мы стаялі ў жывой чарзе. Нам сказалі, што з дзецьмі да трох гадоў можна без чаргі. У мяне былі на руках яшчэ двое дзяцей знаёмых».
Ірына Грыгораш кажа, што на мяжы вельмі шмат людзей з маленькімі дзецьмі.
«Нас прапусцілі з дзецьмі, але там усе з маленькімі дзецьмі. Мы стаялі 4–5 гадзінаў. Дзеці плакалі вельмі моцна і вельмі шмат. Польскую мяжу хутчэй прайшлі. Усё мелі з сабой, давалі дзецям ваду, але пасля немагчыма было даваць, так нас сціснула ў чарзе.
У Львоўскай вобласці яшчэ ўчора не было чуваць выбухаў, але ў Кіеве ўсе нашыя знаёмыя з сутарэнняў у сутарэнні ўцякаюць. Вельмі цяжка хавацца. Нібыта ёсць спіс адрасоў, дзе ёсць бамбасховішча, але ніхто не ведае, дзе яны, у якіх будынках. Не ведаю, колькі гэта працягнецца.
Спадзяюся, праз некалькі тыдняў вернемся дадому. Спачатку нам казалі не панікаваць. Мы жылі звычайна, але тут пачалося. Я плакала ўвесь дзень учора. Ніхто нічога не ведае. Трымаем кулакі за нашых вайскоўцаў».
