Родным Вітольда Ашурка вярнулі яго асабістыя рэчы, акрамя дзённіка, пра які ён неаднаразова пісаў
Родным Вітольда Ашурка вярнулі яго асабістыя рэчы, акрамя дзённіка, які вёў памерлы палітвязень.
Пра гэта паведамілі сябры, якія вядуць Фэйсбук старонку ў памяць аб Вітольдзе:
«Забралі апошнія рэчы Вітольда. Спачатку з Гарадзенскай турмы, а потым у Магілёве – у Следчым камітэце. Адзенне (у тым ліку тое, якое ён не паспеў панасіць са Шклоўскай калоніі), дарагі для яго гадзіннік, дзве кнігі (Біблія на беларускай мове і падручнік ангельскай мовы), асабістыя рэчы.
І сотні лістоў. Іх Вітольд правёз за сабой па этапах. У тым ліку тыя, якія яму пераслалі ў Шклоў з Горадні, і якія ён, па ўсіх прыкметах, не чытаў».
Але сярод рэчаў не было дзённіка, пра які Вітольд неаднаразова пісаў і часам цытаваў у лістах. Брат Вітольда Андрэй Ашурак напісаў скаргу, але іншых варыянтаў пошуку дзённіка фактычна не існуе.
Хто такі Вітольд Ашурак
У палітыцы Вітольд быў апошнія 10 гадоў, і за гэты час ён прайшоў праз шмат што: былі і затрыманні, і арышты, і штрафы. Ён вядомы тым, што злавіў улады на забруджванні рэк Дзітва і Нёман (актывіст звяртаўся ў пракуратуру з патрабаваннем завесці крымінальную справу і знайсці вінаватых у забруджванні рэк улетку 2019 года, калі ў іх злілі нечыстоты з тэрыторыі Лідскай ЖКГ), змагаўся супраць будаўніцтва другога цэху шклаваты ў Бярозаўцы (26 красавіка 2020 года ён выйшаў на адзіночны пікет да прахадной заводу «Нёман» з плакатам «Шклавата – наш Чарнобыль»), быў адным з ініцыятараў усталявання памятных знакаў у гонар паўстанцаў Кастуся Каліноўскага, праводзіў розныя акцыі ў Бярозаўцы, удзельнічаў у маршы на Дзень Волі, акцыі памяці паўстанцаў Каліноўскага, маршы недармаедаў супраць Дэкрэту № 3. У 2016 годзе быў зарэгістраваны прэтэндэнтам на дэпутацкі мандат па Дзятлаўскай акрузе, а ў 2019 вылучаўся кандыдатам у дэпутаты Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу па Нёманскай выбарчай акрузе № 56.
Вітольд Ашурак вядомы таксама сваімі крэатыўнымі акцыямі. Так, 7 лістапада 2017 года актывіст усклаў да помніку Леніну ў Бярозаўцы вянок з чарапамі і надпісам «Гары ў пекле, кат». Ён тады патлумачыў журналістам, што зрабіў гэта, каб нагадаць пра мільёны людзей, якіх забілі бальшавікі. У снежні 2019 года Вітольд Ашурак ладзіў адзіночны пікет у Лідзе супраць інтэграцыі Беларусі і Расеі. Накінуўшы на плечы бел-чырвона-белы сцяг, ён трымаў у руках плакат з надпісам «Беларусь не Расея».
Пра смерць Вітольда Ашурка стала вядома яшчэ 21 траўня, але цела аддалі толькі 25-га. Першапачаткова прычынай смерці называлі проста «спыненне сэрца», але жонка кажа, што сэрца ў Вітольда было здаровае. Следчы камітэт публікаваў відэа, на якім нібыта Вітольд (твару на відэа не бачна) падае і б’ецца галавой у камеры шклоўскай калоніі, пасля яму перавязваюць галаву і пакідаюць аднаго – ён падае яшчэ раз і памірае.
У адным з лістоў з-за кратаў Вітольд Ашурак напісаў: «Ці могуць незнаёмцы быць сябрамі? Могуць, калі яны – беларусы».
