«Дождь» быў імперскім ці ў інтарэсах Беларусі? Што пішуць у сацсетках пра расейскі канал

Латвія 6 снежня вырашыла ануляваць ліцэнзію на трансляцыю расейскага тэлеканалу «Дождь». Гэта абгрунтавалі комплексам парушэнняў, але рашэнне прынялі пасля таго, як 1 снежня вядоўца навінаў сказаў: «Многім мабілізаваным мы дапамаглі, у тым ліку, забеспячэннем і элементарнымі выгодамі на фронце».

Ануляванне ліцэнзіі не азначае ліквідацыю ўсяго каналу, але прынамсі ў Латвіі пасля 8 снежня «Дождь» не зможа працаваць: яго ў Латвіі хочуць заблакаваць нават на Youtube. У роднай для «Дождя» Расеі сайт каналу заблакаваны з пачатку поўнамаштабнай вайны ва Украіне, з большасці расейскіх кабельных і спадарожнікавых сетак яго выкінулі ў 2014 годзе, а ў федэральны тэлеэфір яго ніколі і не пускалі. «Дождь» пераехаў у Латвію не толькі пасля блакавання сайту, а і пасля таго, як супрацоўнікі каналу пачалі атрымліваць пагрозы. А Латвія выдала ліцэнзію каналу пасля таго, як забараніла ў Латвіі распаўсюд 80 іншых тэлеканалаў, зарэгістраваных у Расеі.

Што пра гэта пішуць у Беларусі

Аляксандр Фрыдман, беларускі гісторык і палітычны аглядальнік, яшчэ 3 снежня пісаў, што скандал з каналам «Дождь» паказвае на праблему тых, хто нібыта асуджае вайну, але не хоча адкрыта стаць на бок ахвяры нападу.

«Ник и Майк», папулярны ананімны беларускі Telegram-канал, пазней развіў гэтую думку: шматлікія расейцы не супраць вайны і не супраць імперыялізму, а пазіцыя каналу «Дождь» мусіла б быць максімальна простай: спыненне вайны, дэакупацыя Украіны, міжнародны трыбунал для злачынцаў.

Антон Матолька, аўтар выдання «МотолькоПомоги» і маніторынгавага праекту «Беларускі Гаюн», палічыў, што сітуацыю з каналам можна не абмяркоўваць пасля таго, як «Дождь» пайшоў у латвійскі суд без перакладчыка:

Павел Кірылёнак, беларускі блогер і барсэлонскі экскурсавод, адзначыў, што «Дождь» так і не завёў версію сайта на латышскай мове.

Дзмітры Гурневіч, журналіст «Радыё Свабода», лічыць, што «Дождь» быў не ідэальным медыя, але адным з найбольш эфектыўных інструментаў супрацьдзеяння дэзынфармацыі Крамля.

Андрэй Дынько, галоўны рэдактар часопісу «Наша гісторыя», заклікае глядзець на справу з пазіцыі беларускіх інтарэсаў.

Севярын Квяткоўскі, беларускі журналіст і пісьменнік, адзначае, што «Дождь» быў далёка не адзіным расейскамоўным выданнем – ёсць і іншыя расейскія, і ўкраінскія расейскамоўныя, і іншыя расейскамоўныя выданні.

Што пішуць расейскія апазіцыянеры

Расейскія апазіцыйныя палітыкі, непраўладныя журналісты і простыя праціўнікі Уладзіміра Пуціна амаль без выключэння абураныя пазбаўленнем «Дождя» ліцэнзіі ў Латвіі.

У меншыні – тыя расейцы, якія не заступаюцца за «Дождь», а выказваюць разуменне латвійскага рашэння.

P.S. 

Алесь Наваборскі belsat.eu