Ужо бліжэйшым часам улады нашае краіны супольна з прадстаўнікамі Рады Еўропы плануюць распрацаваць адпаведную дарожную мапу. Што нам можа даць гэткая рэформа ды як да яе рыхтавацца?
Чатыры асобы летась і ўжо дзве сёлета – расстраляныя імем дзяржавы праз законны смяротны прысуд. Хаваюць пакараных употай, дакладную іх лічбу грамадскасці не паведамляюць.
Рэпартаж Юліі Цяльпук глядзіце ў поўным выданні навінаў за 27 жніўня
Беларусь дапускае ўвядзенне мараторыю на выкананне вышэйшай захады ці нават яе скасаванне, заявіла сёння прадстаўніца Гендырэктарату правоў чалавека і захавання законнасці Рады Еўропы Тат’яна Тэрмачыч.
«Пакуль гаворка ідзе аб выпрацоўцы з беларускімі ўладамі сумеснай дарожнай карты па адмене пакарання смерцю. Ці трансфармуецца гэта далей у канкрэтныя медыйныя кампаніі – пабачым пазней», – дадала Тэрмачыч.
Канферэнцыя «Грамадская думка і смяротнае пакаранне» аб’яднала сёння ў Менску прадстаўнікоў Еўропы, дзяржорганаў і грамадскай супольнасці.
«Асноўная мэта ў нас не агітацыя, а інфармаванне грамадзянаў па гэтай тэме. Але што я магу адназначна сказаць, што лічба прыхільнікаў смяротнага пакарання зменшылася ў нас у краіне. З 1996-га году ўжо мінула 23 гады», – кажа Аляксандр Маркевіч з Камісіі Палаты прадстаўнікоў па заканадаўстве.
У 1996 годзе адбыўся Рэферэндум, які пакінуў смяротнае пакаранне ў сіле. Цягам гэтых 23 гадоў змянілася два пакаленні, а дзяржава выканала 199 прысудаў. Кампанія «Satio» на замову айчынных праваабарончых арганізацыяў правяла сёлета ў красавіку апытанне ў сярэдненаселеных беларускіх гарадах: «цвёрда за» смяротнае пакаранне выказаліся 31 %, і яшчэ 40 % – «хутчэй за». Праціўнікаў жа агулам 27 %. Ці патрэбны чарговы Рэферэндум у гэтым пытанні?
«Нейкія пытанні мусяць і павінныя выносіцца на Рэферэндум, але смяротнае пакаранне – дакладна не тая тэма, бо грамадская думка на гэты конт вельмі зменлівая і эмацыйная», – кажа старшыня Беларускага Хельсінкскага камітэту Алег Гулак.
Залежыць яна ад крыніцаў, праз якія суайчыннікі чуюць аб смяротным пакаранні. Замест паказваць «смяротныя» прысуды ў стылі «было за што», прадстаўнікі еўрапейскай супольнасці заклікаюць медыі згадваць пра негуманнасць і неэфектыўнасць гэтага тыпу пакарання, а таму патрэбу прыбраць яго з заканадаўства.
«Калі гэты крок будзе зроблены, гэта палепшыць стасункі і здыме шмат прэтэнзіяў, якія мае да Беларусі Еўрапейская супольнасць», – дадае Гулак.
Наяўнасць кары не дазваляе Беларусі прэтэндаваць на чалецтва ў Радзе Еўропы, псуе палітычны ды інвестыцыйны клімат краіны.
Юлія Цяльпук/«Белсат», фота анонсу – Васіль Фядосенка/Reuters/Forum
