15 новенькіх яхтаў, а таксама пірс і ангар – Польшча пераказала паруснай школе ў Браславе ў межах дапамогі абсталяванне для бясплатных заняткаў на вадзе для дзяцей і падлеткаў. Чырвоная стужка на адкрыцці перарэзаная, аднак у разгар летняга сезону заняткаў няма.
Бліскучыя чоўны, замест таго, каб рассякаць роўнядзь возера Дрывяты, самотна хістаюцца на вадзе. Школу для дзяцей і падлеткаў ад сямі да 15-ці гадоў тут адкрылі яшчэ напрыканцы траўня. З шырокім размахам, з удзелам беларускіх і польскіх пасадоўцаў.
На адкрыцці прысутнічаў і энтузіяст паруснага спорту Владыслаў Краўчук – паляк, які нарадзіўся ў Браславе і даўно марыў, каб там запрацавала гэткая школа.
«Польская амбасада ў Менску перадала 15 невялікія парусныя чоўны класу «Аптыміст», пірс і ангар – так што на ўзбярэжжы ўжо нешта ёсць. Гэта кошт каля ста тысячаў еўраў, і мне здаецца, што будзе далейшая дапамога з польскага боку», – кажа старшыня Нацыянальнага таварыства браслаўлян Владыслаў Краўчук.
Аднак дарагое абсталяванне прастойвае. А бясплатныя трэнаванні для дзяцей ад 7 да 15 гадоў застаюцца мараю: трэнера ў школе пакуль няма. Пры тым, што польскі бок прапаноўваў свайго адмыслоўца.
«Есць чалавек, прафесійны трэнер, які выказаў жаданне працаваць у Браславе, які мае адукацыю, вядзе сваю групу, у яго дасканалыя вынікі – ён той, хто трэба. Але трэба разумець, што да трэнера нельга
адносіцца як, напрыклад да звычайнага настаўніка фізкультуры, ды прапаноўваць яму такія фінансавыя ўмовы», -дадае Краўчук.
У Браславе трэнеру прапанавалі заробак…
«Прынамсі напалову ніжэйшы, нават значна ніжэйшы, чым мае быць… ну і кватэра – дзе яму жыць?», – пытаецца кіраўнік таварыства.
У Браславе абяцаюць знайсці трэнера да канца чэрвеня. Паводле спадара Краўчука, зрабіць гэта няпроста: каб адмысловец мог адказваць за дзяцей, ён мае быць сапраўдным прафесіяналам. Тым больш, што на столькі чоўнаў, прынамсі паводле польскіх правілаў паруснага спорту, маюць быць два трэнеры.
Пакуль жа яхты на Браслаўскім возеры, дзе ўмовы для парусаў – ідэальныя, толькі нагадваюць пра мінулыя традыцыі рэгіёну.
«Гэтая традыцыя ідзе з 30-ых гадоў, калі пры паляках на возеры Дрывяты таксама стаяў пірс, праводзілі спаборніцтвы, і ўлетку і ўзімку – пад ветразем можна было па лёдзе гайсаць», – распавяде Галляш Сялява, журналістка з Браславу.
Цяпер жа чоўны выглядаюць далёка не радасна, насуперак назве іхнай мадэлі – бо называецца яна «Аптыміст».
МВ, «Белсат»
