Палітвязень Кірыл Сілівончык, якога арыштавалі ў Расеі за рэпост, вярнуўся ў Беларусь


Беларус Кірыл Сівончык два гады адбываў пакаранне ў Расеі паводле абвінавачання ў публічных закліках да тэрарызму. Цяпер маладзён вярнуўся на радзіму. Ягоны прысуд з пачатку выклікаў шмат пытанняў.

КІРЫЛ СІЛІВОНЧЫК:

«Я ўвогуле не думаў, што такое можа адбыцца. Шмат хто казаў пасля суда, што я пісаў для грошай. Нічога такога не было. Але я не ведаў, што за такое могуць судзіць і даць рэальны тэрмін».

Падставаю крымінальнага пераследу сталі публікацыі ў сацыяльных сетках дзеля падтрымання Украіны, з асуджэннем расейскай палітыкі. У якасці доказаў фактаў публічнага закліку да тэрарызму следства выкарыстала, між іншага, вось гэты малюнак украінскага жаўнера. Сваю віну Кірыл Сілівончык прызнаў. Абскарджваць вырак ён не стаў.

ІРЫНА ХАЛІП, ЖУРНАЛІСТКА:

«Я нядаўна зайшла на расейскі сайт з поўным спісам палітзняволеных. Там ці не кожны трэці сядзіць за рэпосты. Я абсалютна ўпэўненая, што немагчымасць спецслужбаў кантраляваць сусветнае сеціва выклікае неадэкватную рэакцыю з іхнага боку: пасадзіць як мага больш, каб іншыя баяліся і сядзелі ціхенька нават у сеціве».

Кірыл Сілівончык адбываў пакаранне ў калоніі, якая ў Расеі мае вельмі кепскую рэпутацыю.

КІРЫЛ СІЛІВОНЧЫК:

«Гэта адна з жорсткіх калоніяў у Ніжнегародскай вобласці. Там было шмат катаванняў у свой час. У той момант, калі я туды трапіў, там крыху было лягчэй».

Тыя, хто ўважліва сачыў за лёсам Кірыла Сілівончыка, перакананыя, што ягоная сітуацыя магла б быць яшчэ горшая, калі б не рэакцыя неабыякавых людзей у Беларусі ды за яе межамі. Ужо на пачатку справа не выклікала аптымізму.

ІРЫНА ХАЛІП:

«Нашыя праваабарончыя арганізацыі прызналі палітзняволенымі тры асобы, але Сілівончык да іх не адносіцца. Гэта значыць, што ён не мог разлічваць на дапамогу з боку праваабаронцаў».

Адным з тых, хто першы зацікавіўся гісторыяй Кірыла Сілівончыка, быў блогер Эдуард Пальчыс. Пазней і яго асудзяць за публікацыі супраць «рускага міру» ў Беларусі. Адміністратар сайту «1863x.com» атрымаў год і дзевяць месяцаў абмежавання волі без накіравання ў папраўчую ўстанову.

ЭДУАРД ПАЛЬЧЫС:

«Пра яго мы даведаліся, калі яго ўжо асудзілі. Я памятаю, як яго знайшоў. Нічога было невядома. Проста: беларус у Ніжнім Ноўгарадзе асуджаны».

ПАВЕЛ ЮХНЕВІЧ, ГРАМАДСКІ АКТЫВІСТ:

«Праз дзень інтэнсіўных пошукаў мы знайшлі фотаздымак, мы знайшлі імя прозвішча, потым даведаліся тэлефон сваякоў. Пасля актыўна падключыўся Андрэй Кім, які арганізаваў візіт адпаведнага адваката да Кірыла ў СІЗА».

Гісторыя Кірыла Сілівончыка выклікае яшчэ адное пытанне: колькі беларусаў сядзяць за свае погляды ў расейскіх турмах?

ЯЎГЕН АФНАГЕЛЬ, «ЕЎРАПЕЙСКАЯ БЕЛАРУСЬ»:

«І ўкраінцы не ведаюць, колькі іх суайчыннікаў сядзіць у Расеі, і мы не ведаем: магчыма ёсць і іншыя беларусы, якія сядзяць у Расеі за свае перакананні, за салідарнасць з Украінаю».

Цяпер Кірыл Сілівончык плануе наладзіць жыццё на радзіме. Аднак ужо сёння не можа выключыць, што пасля расейскай турмы ён трапіць пад пільнае вока айчынных спецслужбаў.

Ян Бабіцкі, «Белсат», фота: svaboda.org