Ад стралковай зброі і браняваных транспарцёраў да станцый сувязі і ракетных комплексаў. Адгрымела ХІІ Міжнародная выстава ўзбраення і вайсковай тэхнікі «Milex–2025» у Менску. У ёй узялі ўдзел 30 краінаў, больш за 50 дэлегацыяў. Беларускія вайскоўцы адрапартавалі: гэта трыумф беларускага абароннага комплексу. Ці сапраўды беларускага і ці трыумф?
«Скажу болей, узоры ўзбраення, прэзентаваныя сёння на выставе, ужо прыняты на ўзбраенне Узброеных сілаў Рэспублікі Беларусь», – заявіў міністр абароны Беларусі Віктар Хрэнін.
«Жаданне нашай краіны, з сябрамі найперш, – дэманстраваць навінкі ВПК не на полі бою, а на выставачнай пляцоўцы. Дэманструючы сваю адкрытасць і зычлівасць», – запэўніў дзяржаўны сакратар Савету бяспекі Беларусі Аляксандр Вальфовіч.
Гонар беларускага ВПК – зенітны комплекс «Бук» нібыта з айчыннаю ракетаю. Што праўда, Расея – уладальніца тэхналагічных распрацовак. Таму ўзнікае пытанне: што беларусы маглі памяняць у «Буку», не пытаючыся дазволу Расеі?
,,«Выглядае так, што гэта беларуска-кітайска-расейскі кангламерат. (...) Але калі адштурхоўвацца ад заяўленых характарыстык ракеты 9-М-318, то там заяўленыя 70 кіламетраў паражэння. Нават паводле расейскіх мерак гэта вельмі добры паказнік, бо для расейскай найноўшай мадыфікацыі «Бук-М3» далёкасць паражэнняў цэлі – усяго толькі 35 кіламетраў», – расказвае эксперт «Defense Express» Іван Кірычэўскі.
Расейцы наўрад ці б сталі рабіць на экспарт ракету для Беларусі лепш, як для сябе. Таму дэталі «Буку» могуць мець кітайскую распрацоўку. Кітай, да прыкладу, стварае ў Пакістане самалёт JF-17, які лічыцца пакістанскім. У Пакістане таксама ёсць аналаг беларускага «Паланэзу» кітайскай вытворчасці – ракета «Fateh».
,,«Мне падаецца, магла б мець месца спроба Кітаю паспрабаваць паглядзець, як іх напрацоўкі зенітных ракетаў могуць быць адаптаваныя ў іншых краінах, як Беларусь. Сама Беларусь захоўвае цікавыя кампетэнцыі ў сегменце ВПК і мае экспартныя кантракты ў краінах, якія можна акрэсліць як краіны народнай дэмакратыі», – каментуе эксперт «Defense Express» Іван Кірычэўскі.
Беларусь была заўважаная ў праграме мадэрнізацыі зенітна-ракетных комплексаў С-125 Кубы. У Расеі такіх кампетэнцыяў няма, бо для яе гэта стары комплекс. Беларусь жа яго яшчэ абслугоўвае. Аднак, відавочна, наконт любых захадаў, якія рэалізоўвае афіцыйны Менск, ён мусіць кансультавацца з Расеяй. Якая б суперракета ні была ў «Буку», спадарожнікавае кіраванне ажыццяўляецца ўсё роўна праз Расею.
На выставе «Milex» асабліва хваліўся сваймі вырабамі Менскі завод колавых цягачоў. Амаль усе яны выкарыстоўваюцца ў вайне Расеі супраць Украіны.
,,«Комплексы «Онікс» супрацькарабельныя, якімі расейцы абстрэльвалі Адэсу, стаяць на шасі МКЗЦ. Комплексы «Балт» пад ракеты Х-35 – там таксама шасі МКЗЦ. Комплексы «Іскандэр». Калі браць старыя С-300, нават калі не МКЗЦ, то МАЗ. С-400 на шасі МКЗЦ. Ракеты «Толь», «Як», якімі Расея пагражае сцерці свет у ядравы попел, вырабляюцца ў Менску», – кажа эксперт «Defense Express» Іван Кірычэўскі.
Нават «Арэшнік»: эксперты мяркуюць, што ў ім могуць выкарыстоўваюцца беларускія шасі. Падазрэнні маюць пад сабою глебу, бо Расея не вырабляе самастойна шасі. Таксама існуе версія, што і Паўночная Карэя вымушаная выкарыстоўваць беларускія шасі.
Акрамя вырабаў МЗКЦ, на выставе дэманстраваліся дроны. Вайна супраць Украіны паказала, што беспілотнікі адыгрываюць адну з асноўных роляў у ёй. На выставе з гонарам паказалі беспілотнік «Джульета», які ў паветры можа быць да 10 гадзіназ і несці цяжар да 50 кілаграмаў.
«Магчыма, рэжым Лукашэнкі атрымлівае тэхналогіі ад трэцяга боку, прытым не абавязкова Расеі. І там стаіць умова не пастаўляць менавіта ў Расею. Беларусь ужо паказала экспарцёрам дронаў-камікадзэ ((ДРОНЫ-камікадзэ?)), якія знайшлі ў Конга», – кажа эксперт «Defense Express» Іван Кірычэўскі.
Сама Беларусь, магчыма, не вельмі зацікаўленая прадаваць дроны ў Расею, дзе развіты рынак, а асвойвае рынкі Афрыкі. Нездарма міністр абароны Беларусі Віктар Хрэнін – у замежных камандзіроўках без перапынку. Спрабуе прадаць, умоўна, дроны і шасі.
Больш падрабязна пра гэта глядзіце тут:
