Данаты збіраў фонд «BYSOL», і неабходныя € 2900 беларусы ахвяравалі менш чым за содні. Грошы пойдуць на арэнду кватэры ды іншыя выдаткі на першы час. Таццяна Крапіневіч пільна з'ехала з Беларусі з 15-гадовай дачкою, баючыся несправядлівага прысуду.
Увагу да Таццяны Крапіневіч прыцягнула гарадзенская даносчыца Вольга Бондарава. Пасля ейных допісаў у Telegram міліцыянты прыйшлі 13 снежня ў школу ў Ляхавічах, дзе працавала настаўніца. Ужо праз тры дні Крапіневіч разам з 15-гадовай дачкою выехала з Беларусі пры дапамозе «BYSOL».
28 студзеня жанчыну меліся судзіць за «пікетаванне ў сацсетках».
«Баючыся несправядлівага прысуду, я была вымушаная пакінуць родную краіну і разам з дачкою шукаць прытулку ў Польшчы. Цяпер мы ў Варшаве, дзе спрабуем пачаць новае жыццё з чыстага аркушу», – напісала Крапіневіч у звароце з просьбаю дапамогі.
Неабходныя на першы час у эміграцыі € 2900 беларусы сабралі менш чым за содні.
Таццяна Крапіневіч – пераможца абласнога конкурсу «Настаўнік года – 2023» і фіналістка рэспубліканскага конкурсу таго ж года. Да пераезду ў Ляхавічы жыла ў Менску, займалася бізнесам.
Жанчына мяркуе, што нагодаю палітычнага пераследу сталіся допісы ў сацсетках у 2020 годзе:
«Я ў парыве, як і многія беларусы, выставіла фота чырвона-белай пасцілы, выяву майкі з надпісам "Перамены пачынаюцца на нашых уроках", было ў пасце словазлучэнне "Час перамен". У 2021 годзе, калі выйшаў артыкул Мукавозчыка пра настаўнікаў, я адразу вычысціла ўсё: падпіскі, пасты, якія маглі б скампраметаваць мяне. І тут усе яны "ўсплываюць" у Бондаравай – з якога перапуду? Бондарава напісала 9 пастоў: абвінавачвае ў супрацы з Захадам, што я дзецям прамываю мазгі, што я "ідэйная змагарка"».
На радзіме ў настаўніцы засталіся бацькі, сястра, двое старэйшых сыноў. Кажа, што за сваякоў баіцца, але пастанавіла не маўчаць, як маўчала ў Беларусі, а родным сказала, што могуць ад яе адцурацца:
,,«Я ні ў чым не вінаватая, справа на мяне цалкам сфабрыкаваная Бондаравай і ГУБАЗіКам. Я не вучыла дзяцей спяваць гімн і хадзіць шыхтом. На ўроках я займалася з імі толькі матэматыкай».
Крапіневіч прызналася, што пасля эміграцыі нарэшце адчула сябе ў бяспецы:
«Днямі я павезла дакументы ў адміністрацыю. Сонейка, марозны дзень – і я злавіла сябе на думцы, што ў мяне з'явілася дзіцячае адчуванне бяспекі, бесклапотнасці, чаго я не адчувала даўно. Бо ў школе, на працы я пастаянна была ў страху: а раптам не тое сказала, не тое зрабіла, нібыта і стала "настаўнікам года", падрыхтавала алімпіяднікаў – усё адно недастаткова».
Цяпер жа даводзіцца «збіраць сваё жыццё па кавалачках», падсумавала ўцякачка.
Сцяпан Кубік belsat.eu
