У 2018 годзе ў Менску абвясцілі конкурс на новы помнік, які меліся паставіць князю Глебу Менскаму. Аднак помніку да сёння няма: магчыма, праз уплыў усходняга суседа, бо гэты сын Усяслава Чарадзея, таленавітага князя Полацку, праводзіў занадта назалежніцкую палітыку, імкнуўся ператварыць Менск у новую сталіцу Русі і канфліктаваў з князем Русі Уладзімірам Манамахам. І гэта была не проста вайна за незалежнасць, а вайна за адзін з найважнейшых рэсурсаў для развіцця старажытнай Русі – асноўныя гарады на шляху гандлю рабамі.
У 2018 годзе ў Менску абвясцілі конкурс на новы помнік, які меліся паставіць князю Глебу Менскаму. Аднак помніку да сёння няма: магчыма, праз уплыў усходняга суседа, бо гэты сын Усяслава Чарадзея, таленавітага князя Полацку, праводзіў занадта назалежніцкую палітыку, імкнуўся ператварыць Менск у новую сталіцу Русі і канфліктаваў з князем Русі Уладзімірам Манамахам. І гэта была не проста вайна за незалежнасць, а вайна за адзін з найважнейшых рэсурсаў для развіцця старажытнай Русі – асноўныя гарады на шляху гандлю рабамі.
«Цяпер лічыцца, што гандаль рабамі быў адным з важных драйвераў развіцця старадаўняй Русі. Рускія князі захоплівалі альбо куплялі рабоў у мясцовых славянскіх плямёнаў і пасля прадавалі гэтых рабоў на поўдзень. Прычым правадыры мясцовых славянскіх, зрэшты, не толькі славянскіх плямёнаў, падаецца, актыўна бралі ўдзел у гэтым працэсе. То бок самыя прадавалі кіеўскім князям альбо захопленых ворагаў з суседніх плямёнаў, альбо сваіх супляменнікаў, якія ў нечым правініліся», – тлумачыць Цімох Акудовіч, вядоўца праграмы «Вусы Скарыны».
Чаму Глеб Менск прайграў Уладзіміру Манамаху, але ў выніку моцна шанаваўся ў старажытнай Русі і найперш манахамі Кіева-Пячэрскай лаўры, а ягоная кроў і сёння цячэ ў прадстаўніках каралеўскіх дынастыяў Еўропы?
Глядзіце ў новым выданні праграмы «Вусы Скарыны».
