Для тых, хто не зможа дабрацца да Гарадка, мы ладзім стрым з вечаровага канцэрту.
Музычны фэст «Тутака» проста цяпер адбываецца на Падляшшы, у мястэчку Гарадок (па-польску Gródek), да Беларусі адсюль рукой падаць. Але вялікай колькасці беларусаў на радзіму пакуль нельга, таму яны масава едуць на фестываль, каб разам бавіць час, будаваць планы, слухаць музыку, тусавацца і адпачываць.
Пятніца. Спёка. Вялікія групы беларусаў цягнуцца адна за адной на мясцовае возера, каб пакупацца. Некаторыя, як былы палітвязень і берасцейскі блогер Сяргей Пятрухін, абіраюць лазню. Першы дзень фэсту: усё толькі пачынаецца, людзі ставяць намёты ў намётавым гарадку, а журналіст «Белсату» размаўляе з гасцямі фэсту, якіх з кожнай хвілінай усё больш і больш. Група берасцейцаў смажыць на грылі каўбаскі, варшавяне ляніва цягнуць піва, а вялейскія, якія толькі прыехалі, ставяць намёт. Ёсць асобы, якія прыляцелі з краінаў на іншых кантынентах: Аўстраліі, ЗША і Мексікі. Беларускі «мексіканец» Спадар Спірт частуе сяброў тэкілай, а пасля размаўляе з «Белсатам».
«Так, я прыехаў з Мексікі, бо лёс склаўся, што я цяпер там жыву, але ёсць традыцыі – ездзіць на «Басовішча» альбо, як цяпер, на «Тутака» – і гэта ўжо 17-ы раз. Гэта месца, дзе мы сустракаемся з сябрамі. Ёсць рэчы, якія складана патлумачыць. Учора я ехаў аўтобусам Беласток – Гарадок, і сэрца грэлі краявіды, і я ледзь стрымліваў слёзы, бо бачыў тыя мясціны, якія мне як родныя, гэта як прыехаць дамоў, гэта амаль як дом. З Мексікі прыехаць не так дорага: калі ты кемлівы, то можна прыляцець за 500 еўраў у два бакі праз Атлантыку з багажом», – кажа ў размове з «Белсатам» Спадар Спірт.
Побач беларускія «амерыканцы», яны не хочуць публічнасці, але ўсё ж размаўляюць.
«Мы рэгулярна з 2006 года ездзім на гэты фэст і, калі бярэм адпачынак, абавязкова падбіраем так, каб трапіць на «Тутака». У нас ёсць сталая суполка сяброў, вось мы з ёй і едзем, і актыўнасці нам розныя падабаюцца. На «Тутака» ёсць усё, што нам патрэбна. Скажу, што гэты фэст заўжды яднаў беларусаў не толькі паміж сабой, але яшчэ і з палякамі, і таму яго цэннасць – яна бясконца вялікая. Асабліва ў такія складаныя часы, калі шмат хто не можа вярнуцца дадому, адчуваць атмасферу дому можа на такім фэсце», – кажа амерыканскі беларус.
Сустракаем тут і вядомых асобаў, напрыклад, Вадзіма Мажэйку, які закрывае ў сваім жыцці вельмі важны прагал, бо кожны беларус хоць раз у жыцці абавязаны пасадзіць дрэва, вырасціць дзяцей, вывесіць нацыянальны сцяг – і хоць раз зʼездзіць на «Тутака».
«Я рэдкі чалавек у беларускім дэмакратычным дзвіжы, які ні разу не быў на «Басовішчы» альбо на «Тутака». І цяпер так склаліся зоры, што я тут. Тут такая дзіўная цікавая атмасфера беларуская, якой я нейкім чынам да гэтага не спрабаваў. Гэта рэальна тое, што паспрабаваць варта. Мне падабаецца памяць пра 2020 год, калі ўсе беларусы разам. Мы памятаем не толькі агульнае беларускае, але і розныя рэгіянальныя ідэнтычнасці. Мы разам не толькі гераічна змагаемся, але мы разам класна бавім час, як гэта было ў 2020-м у дварах. Гэта дае нам гэты дух еднасці, які нам усім патрэбны», – кажа Вадзім Мажэйка.
Першы раз на фэсце «Тутака» і Аляксандр Кабанаў, вядомы блогер і актывіст. Ён кажа, што прыехаў сюды, бо тут будзе «Белсат» і шмат знаёмых.
«Калі я пабачыў твары людзей, мне стала прыемна, тут можна паразмаўляць з людзьмі, пра якіх раней толькі чытаў у інтэрнэце, зʼесці каўбаску каля вогнішча, гэта супер. І раю ўсім беларусам ехаць сюды, бо гэта файны адпачынак, бо нашая Беларусь цяпер знаходзіцца вось тут. І яшчэ тут шмат людзей, з якімі ёсць што абмеркаваць, у нас тут будзе некалькі сустрэчаў, бо гэта яшчэ частка працы», – адзначае Аляксандр Кабанаў.
Выходзім з намётавага лагеру і бачым, што адбываюцца розныя падзеі для дзяцей, а побач размінку для ўсіх праводзіць Руслан Кулевіч з «Маста».
Галоўная сцэна фэсту ў першы дзень не працуе, затое задзейнічаныя дзве іншыя. На адной з іх увечары спявалі Аляксандр Памідароў, «luty sakavik» і BN – той самы гурт з Бярозы, што некалі перамагаў на «Басовішчы».
А мы тусуемся ля трэцяй сцэны і размаўляем з Антонам Сіроціным, заснавальнікам Беластоцкага музычнага клубу.
«На гэтым фэсце мы зрабілі сваю пляцоўку, мы яе зрабілі ў тым ліку для таго, каб людзі маглі падысці, паспрабаваць сябе ў ролі музыкаў, паспрабаваць як бубнач, як гітарыст, як басіст, як заўгодна. І таксама мы прадстаўляем нізавую, андэграўндную сцэну Беласточчыны», – кажа музыка.
Антон з задавальненнем распавядае пра дыямент, які ўдалося знайсці на Падляшшы, – гурт «Вандроўнік». Гэта мясцовыя палякі, якія цудоўна спяваюць па-беларуску, глыбока пагружаныя ў беларускія традыцыі і культуру. Таму раім вам, дарагія чытачы, пры нагодзе паслухаць гэты гурт.
«Мы хочам, каб павялічвалася аўдыторыя ў музыкаў і каб людзі хацелі больш хадзіць на канцэрты, каб яны бралі большы ўдзел у культурным жыцці, атрымлівалі ад гэтага асалоду. А фэст «Тутака» – гэта перш за ўсё стасункі паміж людзьмі. Сустрэцца з аднымі, паразмаўляць з іншымі. Сюды прыязджаюць людзі з розных краінаў, і тут можна сустрэць тых, каго ты не бачыў шмат гадоў. Паглядзець, якія яшчэ ёсць ініцыятывы, як людзі прыстасаваліся да новага жыцця. Гэта месца, дзе беларус беларусу беларус», – кажа Антон Сіроцін.
У суботу, 13 ліпеня, асноўны дзень фэсту, тут чакаюць Святлану Ціханоўскую, Маляваныча, Алега Гарбуза і гурт «Разбітае сэрца пацана». Цікава будзе ўсім.
Інфармацыйны партнёр фэсту – «Белсат». А для тых, хто не зможа дабрацца да Гарадка, мы ладзім стрым з вечаровага канцэрту.
Алесь Ляўчук belsat.eu
