Аўтаспынам па Беларусі

Вядоўца праграмы Аўгіння Манцэвіч падарожнічае па мясцінах, звязаных з гісторыяй ейнай сямʼі.

Што можна вылекаваць зёлкамі, якія растуць на нашых лугах ды ў лясах? Ці вераць у лекавыя травы медыкі? У гэтай серыі «Аўтаспынам па Беларусі» мы наведалі людзей, якія ўсё жыццё звяртаюцца да зёлак, якімі спрадвеку нашыя продкі лячылі самыя розныя хваробы.

Жыхары вёсак на колішняй савецка-польскай мяжы ўзгадваюць, як ім жылося ў БССР.

У гэтай серыі «Аўтаспынам па Беларусі» мы едзем у Гомель, які пакуль яшчэ найбольш яскрава паказвае асаблівасці разьбянога дэкору і найперш вылучаецца сваймі ліштвамі.

Пра водны шлях Е-40, які пройдзе з Гданьску ў Херсон праз Дняпро, глядзіце ў новым выданні праграмы «Аўтаспынам па Беларусі».

У гэтай серыі «Аўтаспынам па Беларусі» мы адправіліся паглядзець на альшанскае дзіва. Альшаны – самая вялікая вёска ў нашай краіне і адна з нешматлікіх, чыя колькасць насельніцтва не падае, а расце. Там будуюцца новыя дамы, пракладаюцца дарогі, моладзь ездзіць на сваіх машынах, ля кожнай хаты стаяць велічэзныя парнікі, а на альшанскі аптовы рынак прыязджаюць з усяго СНД, каб закупіць мясцовых агуркоў.

Рамадан у Беларусі. Гучыць, як аксюмаран, як гарачы снег ці халоднае вогнішча. А насамрэч у нашай краіне яго святкуюць амаль 20 тыс. чалавек.

У 5-й серыі «Аўтаспынам па Беларусі» мы завітаем да людзей, якія не пабаяліся непапулярнага будматэрыялу – саломы – і насуперак усяму ўзвялі сцены свайго жытла з амаль бясплатнай сыравіны.

У XII ст. на загад полацкага князя Барыса Усяслававіча на валуне быў высечаны крыж і надпіс: «Господи, помози рабу своему Рогволоду, сыну Борисову». Народ шмат стагоддзяў шанаваў камень. Яшчэ на пачатку ХІХ ст. над ім была пабудаваная царква, а вада з мясцовай крыніцы лічылася святой.

У першай серыі «Аўтаспынам па Беларусі» аўтары праграмы завітаюць у госці да людзей, якія, здаецца, ніколі не адпачываюць. Бо заўсёды штосьці майструюць. Гэта ўмельцы, майстры: сваймі рукамі робяць тое, што звычайна людзі прызвычаіліся набываць.

У сучаснай Беларусі каля ста арганаў, але большасць з іх маўчыць. Пры гэтым кожны інструмент мае сваю ўнікальную гісторыю. Наш першы пункт – касцёл Святога Мікалая ў Геранёнах. Пасля Аўгіня Мацэвіч накіруецца ў Старыя Васілішкі, дзе пад гукі мясцовых арганаў вырас наш зямляк, польскі музыка Чэслаў Немэн. Апошні пункт – вёска Краснае пад Маладзечнам, дзе Аўгіня сустрэніцца з расейскім арганным майстрам Дзмітрыем Лотавым, які дае другое жыццё нашым арганам.

Навошта быў заснаваны, якую ролю адыграў у гісторыі Беларусі і чаму быў такім прывабным для беларускіх габрэяў самы маленькі беларускі горад – Дзісна?

У Беларусі больш за 500 доўгажыхароў – людзей старэйшых за 100 гадоў. Як ім удалося дасягнуць такога ўзросту, пераадольваючы ўсе цяжкасці XX стагоддзя і што ўзгадваецца напрыканцы жыцця? Аўгіня Манцэвіч даведаецца з першых вуснаў гісторыі аб доўгай працягласці жыцця, для чаго накіруецца ў вёску Лістапады, што каля Валожыну.