Mińsk wiek temu i dziś. Jak zmieniła się stolica Białorusi FOTO


Z okazji stulecia proklamowania Białoruskiej Republiki Ludowej, Biełsat przygotował materiał o tym, jak wyglądała i jak zmieniła się stolica.

Najeżdżajcie kursorem na zdjęcia!

Plac Katedralny (ulica Gubernatorska)

Plac Katedralny (wcześniej Wysoki Rynek, obecnie Plac Wolności) był centrum Mińska przez cały czas jego istnienia. W połowie XVII wieku w mieście zaczęli działać jezuici, dzięki którym powstał kompleks architektoniczny przy ulicy Gubernatorskiej (dziś Lenina).

Zabudowania jezuitów przy Placu Katedralnym

W domu mińskiego gubernatora (z lewej strony zdjęcia) mieściła sie Rada Białoruskiej Republiki Ludowej.

To tu 21 lutego 1918 roku ogłoszono Pierwsze Pismo Ustawodawcze (hramotę) do ludu Białorusi. W domu tym zatrzymywali się wcześniej ukraiński hetman Iwan Mazepa, król Szwecji Karol XII i car Piotr I.

Obecnie mieści się tu Kolegium Muzyczne.

Dzwonnica kolegium jezuickiego (z prawej strony zdjęcia) wraz z ratuszem do wojny uważane były za symbol miasta. Na wieży zamontowany był zegar gdański, przez dwa wieki główny chronometr miasta. W połowie XIX wieku stała się wieżą strażacką i tak przetrwała do lat 50. XX wieku, gdy ją zburzono. Mieszkańcy pamiętają, jak budynek leżał na placu, na którym „cięto go niczym bochenek”.

Teraz znajdują się tam ambasady Francji i Bułgarii.

Obecna archikatedra Imienia Najświętszej Marii Panny została wzniesiona w latach 90. XX wieku. Pierwotna katedra mariańska stała tu od początku XVIII wieku.

Ulica Zybicka początku XX wieku

Brama przy ulicy Lenina. Tu zaczynała się słynna ulica św. Jerzego

Tam gdzie teraz stoi Pałac Republiki, wcześniej biegła ulica św. Jerzego, równoległa do współczesnej Internacjonalnej. Pod numerem 17 był jeden z najmodniejszych i popularniejszych lokali – klub Akwarium, który cieszył się zainteresowaniem mińskiej „szlachty”. Odbywały się tu „zamknięte” imprezy i występowało wielu zagranicznych artystów.

Teraz jest tam parking operatora telefonicznego Velcom

Główną atrakcją Akwarium był amerykański elektrobioskop, w którym za 20 kopiejek można było pooglądać pornograficzne obrazki.

Elektroteatr Eden

To jedno z pierwszych mińskich kin. A raczej elekroteatrów, bo początkowo pokazywał diapozytywy. W mieście były wtedy cztery kinoteatry, ale Eden był uważany za najlepszy, bo używał amerykańskiego sprzętu.

Teraz jest tam Uniwersam Centralny

Budynek Elektroteatru Eden

Bank Polski zamiast KGB

Budynek Towarzystwa Wzajemnego Kredytowania, który wszyscy nazywali „polskim bankiem” był jedną z kilku modernistycznych kamienic w Mińsku. Styl ten był popularny w Warszawie i Petersburgu.

Widok na ulicę Zachariewską (obecnie prospekt Niepodległości)

Teraz stoi tu KGB.

Okolice Teatru Kupałowskiego

Pietropawłowska, tak do 1919 nazywała się obecna ulica Engelsa. Na zdjęciu po prawej widać kawałek teatru im. Janki Kupały, budynek stoi w tym miejscu od 1890 roku. Tam w 1917 roku odbył się Pierwszy Zjazd Wszechbiałoruski, który rozpędzili bolszewicy.

Widok na ulicę Pietropawłowską

Z lewej strony budynek Mińskiego Domu Szlacheckiego, w którym także była sala teatralna, ale znacznie mniejsza.

Dom Szlachecki był centrum świeckiego życia miasta w XIX wieku. Pełnił on rolę współczesnego centrum rozrywki – z restauracją, salą taneczną, sektorem gier, w którym stał stół do gier karcianych. Możliwe, że przez to przyległa do niego nazwa „Kasyno”, chociaż ruletki nigdy w nim nie było.

W prawą stronę, u wejścia na skwer stała kaplica świętego kniazia Aleksandra Newskiego. Nazwę Aleksandrowski skwer otrzymał właśnie od nazwy kaplicy. Przetrwała do lat 30. XX wieku, w czasach sowieckich najpierw był tam sklepik, a potem ją zburzono.

Gościnny Dwór

To jeden z nielicznych zachowanych budynków starego Mińska. Na początku XIX wieku stał Dom Kupiecki. W 1914 roku występował tu sam Majakowski.

Teraz jest tam bar „Svobody, 4” i ambasada Gruzji.

Gościnny Dwór

Ulica Gubernatorska

Niemieccy żołnierze na ulicy Gubernatorskiej (teraz Lenina)

Z prawej strony budynek hotelu Europa, skąd w lutym 1918 Białorusini wyparli bolszewików i ustawili wartą przy elektrowni.

Sąd okręgowy i polski klub Ognisko

Dawny kompleks męskiego klasztoru bazylianów, 100 lat temu był tam sąd okręgowy. Budynek przetrwał prawie kompletny.

Sąd okręgowy

Z prawej, tam gdzie teraz stoi Akademia Muzyki, był Dom Lachowskich. W nim działał Klub Polski „Ognisko”, w którym m.in. odbywały się wystawy sztuki.

Carski bank przy Karola Marksa

Widok ulicy Podgórnej

Obecna Karola Marksa nazywała się wcześniej Podgórną. W budynku nr 12 był Miński Oddział Banku Państwowego. Kamienica przetrwała do naszych dni, jest w niej teraz Narodowe Muzeum Historyczne (to z armatą).

Widok podwórza kamienicy w jednej z dzielnic mieszkalnych
Sobór Kazański w Mińsku

Prawosławna katedra stała kiedyś na współczesnym placu Miasnikowa.

Tor rowerowy

Tor rowerowy został zbudowany podczas rządów hrabiego Czapskiego. Stał w miejscu stadionu Junactwa w Parku Gorkiego.

Stary Mińsk wokół Placu Katedralnego

Tekst: Wasil Rusiecki, belsat.eu

Współczesne zdjęcia: Iryna Arachouskaja, belsat.eu

Historyczne zdjęcia pochodzą z Białoruskiego Państwowego Archiwum Dokumentów

Zobacz także:

Aktualności