Na granicy Polski i Białorusi, obejmując powierzchnię półtora tysiąca kilometrów kwadratowych, rozpościera się niezwykła kraina – Puszcza Białowieska, ostatni na świecie las pierwotny nizinnej strefy umiarkowanej.
To tutaj pośród sędziwych dębów i strzelistych pięćdziesięciometrowych świerków natura przez tysiąclecia cierpliwie wznosiła swoje sanktuarium, skarbnicę wiedzy o epokach minionych. Wystawa ukazująca urok tego wyjątkowego miejsca towarzyszy Szczytowi Klimatycznemu COP19.
– Puszcza Białowieska jest unikatowym kompleksem przyrodniczym. Życie w puszczy toczy się niezmienionym, indywidualnym rytmem. Dzięki rezerwatowi przyrody widzimy puszczę taką, jaka była setki, a nawet tysiące lat temu. To niesamowite, że to miejsce trwa w takiej postaci aż do dziś – mówi Marcin Korolec, minister środowiska, patron wystawy.
Puszcza nieodparcie – i słusznie – kojarzy się z żubrem, największym zwierzęciem Starego Kontynentu. Król Puszczy dzieli swój prastary dom ze wspaniałymi drapieżnikami: wilkami, kunami i rysiami, ale też z licznymi gatunkami owadów, ptaków i drobnych ssaków oraz roślin naczyniowych, mchów, porostów i grzybów. Dzisiaj na skutek nierozważnych działań człowieka znajduje się jednak w poważnym zagrożeniu.
Aby zwrócić uwagę na ten problem, wybitny fotografik i dokumentalista Jan Walencik razem z żoną Bożeną uwiecznili białowieskie cuda natury na niesamowitych fotografiach i filmach, z których organizatorzy wystawy skomponowali obrazem i słowem opowieść o baśniowej krainie, jakiej nie znajdziemy nigdzie indziej na świecie.
Wystawa wielkoformatowych zdjęć autorstwa Jana Walencika, organizowana przez Fundację Europejskie Centrum Ziemi czynna całą dobę w korytarzach, prowadzących do sal plenarnych na Stadionie Narodowym w Warszawie do 22 listopada.
KR/Biełsat/mos.gov.pl
