У якія гарады трымаюць шлях чальцы тэрарыстычнай арганізацыі і чаму яны наступаюць так хутка – Гарась Валатовіч у аўтарскім матэрыяле падзяліўся меркаваннем, як далей будзе развівацца канфлікт на Блізкім Усходзе.
Чорныя сцягі лунаюць над паловай Сірыі. Пальміра пала. Баевікі «Ісламскай дзяржавы» абавязкова знішчаць дашчэнту гэты старажытны горад – культурную спадчыну цывілізацыі. Спачатку байцы халіфа Абу Бакр аль-Багдадзі адсвяткуюць узяцце Тадмуру – гораду з аэрапортам, газавымі радовішчамі ды выйсцем на лепшыя транспартныя развязкі ў Сірыі, якія вядуць на Дамаск і Гомс. Байцы бяруць горад за горадам. Ім дапамагае мясцовае суніцкае насельніцтва незаўважна прабірацца ў гарады, знаходзіць важныя будынкі ды ваенныя аб’екты. Цяпер памерамі «Ісламская дзяржава» – большая за тэрыторыю Вялікай Брытаніі.
[vc_single_image image=”1″ img_size=”large”]
Апошнія перамогі прадстаўнікоў халіфату адкрываюць ім шлях на сталіцы суседніх краінаў. Ісламскіх радыкалаў ад Дамаску аддзяляе каля 250 кіламетраў, ад Багдаду – 70. На фоне захопу ар-Рамадзі, становіцца ясна: наступ на буйнейшыя гарады Сірыі ды Іраку набліжаецца з нечаканай хуткасцю. Аднак сёлета наперадзе баі за Кабані – галоўны горад пасля Алепа. Без перамогі тут, утрымаць поўнач Сірыі і мяжу з Турцыяй – невыканальная задача для любога з бакоў. Кабані – самы зручны фарпост байцоў «Ісламскай дзяржавы» для пашырэння ўглыб турэцкай тэрыторыі. Аднак турэцкая авіяцыя і танкі дапамагаюць стрымліваць байцоў «Ісламскай дзяржавы». Тактыка баевікоў – цэлыя хвалі тэрактаў з дапамогай смертнікаў перад атакай у канкрэтным горадзе.
[vc_single_image image=”3″ img_size=”large”]
Сярод добраахвотнікаў «Ісламскай дзяржавы» – падлеткі з заходніх краінаў, такія, як аўстраліец Джэйк Біларды. Хлопец добраахвотна далучыўся да арганізацыі радыкальных сунітаў, каб стаць тэрарыстам-смяротнікам.
[vc_single_image image=”5″ img_size=”large”]
Шмат каго шакуюць такія гісторыі, бо часта немагчыма зразумець, чаму дзеці робіць гэта.
[vc_single_image image=”7″ img_size=”large”]
Арміям Сірыі, Іраку і Курдыстану дапамог Іран і партыя «Хазбула», чыя ўзброеная групоўка нагадвае хутчэй рэгулярную армію. Супраць ісламістаў – Егіпет, авіяўдары наносяць Турцыя, Ізраіль. Разам з арабскім светам, – групоўка кааліцыі заходніх краінаў вырашае дзеяць пакуль выключна дыстанцыйна. Курды ды шыіты – зацятыя ворагі суніцкай дзяржавы. Нават некаторыя суніцкія плямёны перайшлі на бок антытэрарыстычных сілаў. Гэтак адбылося таксама ў прынцыпова важнай іракскай правінцыі аль-Анбар у часы панавання «Аль-Каіды».
Арганізацыя ісламістаў распаўсюдзілася ўжо і на афрыканскі кантынент. Байцы халіфату захапілі родны горад КадАфі. Пасля рэвалюцыі Лівія скацілася ў безуладдзе. Вялікая частка гэтай краіны – пад кантролем байцоў «Ісламскай дзяржавы». Менавіта адсюль нелегальна морам, змяшаныя з натоўпам уцекачоў, рэлігійныя фанатыкі трапляюць у Еўропу.
[vc_single_image image=”9″ img_size=”large”]
Не паспелі скончыцца мінамётныя абстрэлы амбасады Расеі ў Дамаску, як пачаліся перамовы кіраўнікоў Іраку і Расеі. Вынік – пастаўка зброі іракскім партнёрам у неабходнай колькасці. Расейская Федэрацыя ніколі не ставілася з сімпатыяй да рэлігійных фанатыкаў-тэрарыстаў. Аднак для нашай усходняй суседкі магчымасць пашырыць свой уплыў ды зарабіць лішнія грошы на ўзбраенні ва ўмовах эканамічных санкцыяў – добрая нагода пачаць перамовы нават з амерыканскім саюзнікам.
[vc_single_image image=”11″ img_size=”large”]
Оўбама пакідае вырашэнне «ісламскай» праблемы наступнаму гаспадару Белага дому. Пакуль верагодны кандыдат ад рэспубліканскай партыі Джордж Пэтакі абмяркоўвае па Сі-Эн-Эн верагодную дапамогу курдскай Пешмэрзе, узброенай савецкімі танкамі і аўтаматамі, тэрарысты атрымліваюць сучасную ваенную тэхніку і амуніцыю іракскай арміі ў баях пад ар-Рамадзі і Тадмурам.
[vc_single_image image=”13″ img_size=”large”]
Даследаванні вучоных з Гарварду выкрылі найбольш актыўны рост падтрымання ваеннай аперацыі сярод амерыканскай моладзі. Гэта паўплывае на вонкавую палітыку. Злучаныя Штаты і саюзнікі ў хуткім часе вымушаныя будуць правесці сухапутную кампанію. Чалавецтва мае справу з закрытай таталітарнай мілітарызаванай краінай са сваёй сацыяльнай іерархіяй, рабствам ды насельніцтвам рэлігійных фанатыкаў, сэнс жыцця якіх – канец свету. Развязаць праблему без пяску ў вайсковых чобатах цывілізаванаму свету гэтым разам, на жаль, не атрымаецца.
Гарась Валатовіч, belsat.eu