Кіраўнік Беларусі ўжо выказваўся пра гатовасць выправіць беларускіх жаўнераў на Данбас. Спакуса прымераць «блакітную каску» не дае спакою Аляксандру Лукашэнку. Ці канцэпцыя «беларускага міратворчага кантынгенту» стане больш прыцягальнаю для Захаду і Расеі, калі ў сераду, падчас перамоваў у «нармандскім фармаце», дыпламатыя не спрацуе?
Яшчэ ўвосень Аляксандр Лукашэнка ў інтэрв‘ю «Euronews» заявіў, што можа адправіць міратворцаў на Данбас «калі трэба». «А гэта для мяне вельмі небяспечная і страшная рэч, калі ёсць недавер Расеі да Захаду, Захаду да Расеі, Амерыкі да Расеі, Расеі да Амерыкі і ёсць недавер бакоў, што ваююць, то я гатоў быў бы выкарыстаць і свае ўзброеныя сілы для таго, каб развесці канфліктуючыя бакі. Пры жалезным выкананні дамоўленасцяў, якія папярэдне былі б усталяваныя», – сказаў кіраўнік дзяржавы.
У гэты час сталася канчаткова зразумела, што «Менскі пратакол» не дзейнічае і Аляксандр Лукашэнка ў інтэрв‘ю скарыстаўся магчымасцю ўкалоць Захад. Маўляў, мы вам прапаноўвалі найлепшы варыянт, калі ён быў яшчэ магчымы.
І хоць перамовы ў «нармандскім фармаце» адбудуцца ў Менску, кіраўнік нашай краіны не мае аніякага ўплыву на працэс. Прымераўшы «блакітную каску» Аляксандр Лукашэнка стаў бы важным палітычным гульцом у рэгіёне. Але перспектыва атрымаць цынкавыя трумны ды яшчэ ў выбарчы год не можа не палохаць.
У медыях узгадваюць пра імавернасць выкарыстання на Данбасе ў якасці міратворцаў калектыўных сілаў аператыўнага рэагавання краінаў АДКБ. Дамова аб калектыўнай бяспецы сапраўды дазваляе выкарыстоўваць КСАР АДКБ па-за межамі дзяржаваў-удзельніц дамовы. Але – «выключна ў інтарэсах міжнароднай бяспекі ў адпаведнасці са Статутам ААН і заканадаўствам дзяржаваў-удзельніц».
Такі механізм вельмі складаны, а для Кіева азначае фактычна новы этап расейскай інтэрвенцыі: кожны другі жаўнер у КСАР – расеец.
Расейскае выданне «Наша Версия» са спасылкаю на ўласныя крыніцы паведамляе пра фармаванне ў Беларусі «чатырох міратворчых батальёнаў агульнай колькасцю да 1 500 вайскоўцаў». Аднак афіцыйна такой інфармацыі не пацвярджаюць.
Зрэшты, у Беларусі ўжо ёсць міратворцы – 10 гадоў таму ў Віцебску была сфармаваная адмысловая рота кантрактнікаў, якая праходзіць падрыхтоўку і мае экіпіроўку ў адпаведнасці са стандартамі ААН і НАТО.
[vc_single_image image=”5″ img_size=”large”]
Вось толькі колькасць прафесійных «блакітных касак» у Беларусі занадта малая, каб стварыць буферную зону паміж украінскімі войскамі і баевікамі «ЛНР» ды «ДНР».
[vc_single_image image=”7″ img_size=”large”]
Акрамя рэгулярнага войска, у тым ліку жаўнераў тэрміновай службы або рэзервістаў, Лукашэнку няма каго скіраваць на Данбас. Да таго ж краіны Захаду і Кіеў разумеюць, што Менск шмат гадоў як знаходзіцца на кароткім павадку Крамля і на сапраўдны нейтралітэт няма чаго лічыць.
Таму на сустрэчу ў «нармандскім фармаце» Лукашэнку таксама не запрашаюць, а тры міфічныя міратворчыя батальёны яшчэ доўга будуць чакаць свайго часу.
МЛ, belsat.eu