«Тое, што цяпер адбываецца, гэта не проста бедства і вялікі рост. Для Беларусі гэта пагроза нацыянальнай бяспецы. Зрэшты, гэта актуальная праблема і для ўсяго свету. Паводле ААН, наркаманія ў адным шэрагу з такімі глабальнымі праблемамі, як тэрарызм і экалагічныя катастрофы», – гаворыць госць праграмы.
Аляксандр Шпакоўскі зазначае, што беларускае Міністэрства ўнутраных справаў урэшце распачало супрацу з грамадскімі аб’яднаннямі ды журналістамі. «Тыя суіцыдальныя выпадкі ў выніку перадазіроўкі – гэта звычайная прыкмета апошніх гадоў, як для Беларусі, гэтак і для суседніх краінаў. Але цяпер гэтую інфармацыю пачалі даваць журналістам, а яшчэ некалькі гадоў таму яна была закрытая. І дарма – гэта замінала прафілактычным захадам, якія можна было зрабіць яшчэ раней».
Пасля 2004 года сітуацыя з наркотыкамі ў Беларусі змянілася – зменшылася доля гераіну і метадону, затое ў Беларусь, пераважна праз мяжу з Расеяй, пад выглядам кандытарскага завозяць опіумны мак. У 2007 годзе з’яўляюцца першыя рэальныя спробы спыніць такі бізнес, але ў дзяржаўных органах знаходзяцца структуры і чыноўнікі, што спрабуюць заблакаваць «антымакавае заканадаўства».
«Але праблему наркаманіі немагчыма вырашыць загадамі ды дэкрэтамі. Яе нават нельга вырашыць наяўнасцю самага моцнага ў свеце рэпрэсіўнага апарату. Праблема наркаманіі – гэта праблема соцыуму, праблема духоўнасці, праблема выхавання грамадства», – падкрэслівае госць праграмы.
Глядзіце больш – у «Размове Калінкінай».
МЛ, belsat.eu
