Іх час – гэта вечар, калі можна без апекі бацькоў і настаўнікаў сустрэцца на дварэ са сваймі сябрамі, якіх можна пазнаць па чорнай вопратцы, доўгіх валасах і гітарах. І адбываецца парадаксальная рэч: у Менску ў скверы ля будынку Канстытуцыйнага суда спяваецца анархічная песенька «Усе ідзе па плане». Акрамя іх, на вуліцах беларускай сталіцы без вялікіх намаганняў можна сустрэць іншых прадстаўнікоў нефармальнай моладзі, якія падзялілі свет на «сваіх» і «чужых»…
